Planetarium Śląskie, rok 1984 (fot. z archiwum Michała Greupnera)
Od 1976 roku Józef Skrzek jest jednym z najbardziej znanych i kreatywnych użytkowników syntezatorów Mooga w Polsce i Europie. Wykorzystywał potężne możliwości kolorystyczne modeli Minimoog, Micromoog, Polymoog i Sonicsixmoog w nagraniach z SBB oraz w pracy solowej. Z Minimoogiem nie rozstaje się do dziś, uznając go za syntezator mu najbliższy.
W 1984 roku odbyły się pierwsze koncerty Józefa Skrzeka w chorzowskim Planetarium Śląskim, podczas których połączył kosmiczne brzmienie syntezatorów z projekcją sztucznego nieba. Od tamtego momentu występuje w Planetarium regularnie – nagrał w tym miejscu kilka płyt („Podróż w krainę wyobraźni”, „Planetarium”, „La Tempete”), organizował ciekawe wydarzenia interdyscyplinarne (widowisko „Epitafium Dusz”, nocny koncert SBB w 2001 r., festiwal „Schody do nieba”).
Od lat 80. bierze udział w licznych festiwalach muzyki elektronicznej – począwszy od legendarnych „Spotkań z muzyką science-fiction” w Warszawie, poprzez ZEF w Piszu (1996, 1997, 2000) po cykl imprez Ricochet Gathering (USA, Hiszpania, Włochy, Chorwacja). Chętnie współpracuje z innymi, otwartymi muzykami elektronicznymi – wśród nich są m.in. Steve Schroyder (ex-Tangerine Dream), Paul Lawler, Daniel Bloom czy Misha Ogorodov.
Wyróżnia się na polskiej scenie elektronicznej brakiem wykorzystywania sekwencerów i zaprogramowanych wcześniej ścieżek – wszystko gra na żywo, bez podkładów i dogrywek. Często łączy brzmienie syntezatorów z organami piszczałkowymi (poczytaj więcej o muzyce religijnej Józefa), z fortepianem (płyta „Akustycznie” z 2003 r.) czy śpiewem i wokalizami.