Józef Skrzek
Józef Skrzek zgłębiał tajniki gry na fortepianie w katowickiej Szkole Muzycznej im. Karłowicza. Tam też zagrał swój koncert dyplomowy, który był dla niego przepustką do studiowania na Akademii Muzycznej. Jego pierwszym nagraniem jako pianisty jest akompaniament w piosence „Za siódmą górą” zespołu Breakout, przygotowany w marcu 1969 roku.
W pierwszej połowie lat 70. częściej można go było zobaczyć jako basistę lub organistę. Później korzystał z licznych syntezatorów, ale nie zapominał nigdy o fortepianie. Powracał do niego w nagraniach radiowych, podczas pracy nad muzyką ilustracyjną, a począwszy od lat 80. – w trakcie solowych recitali.
Jest pianistą o nieprzeciętnej technice i niezwykłym wyczuciu brzmieniowym. Genialnie improwizuje na bazie własnych tematów, nierzadko tworząc w ten sposób kolejne, nowe kompozycje. Apogeum jego pianistyki jest minimalistyczny, przejmujący album „Pokój Saren Piano”, z którego fragmenty do dzisiaj chętnie wykonuje podczas solowych koncertów.
Często uzupełnia brzmienie fortepianu o syntezator Minimoog, który dodaje brzmieniu zupełnie nowego wymiaru. Występuje także z recitalami, podczas których sięga zarówno do kompozycji ze swoich solowych płyt, jak i wybranych utworów SBB.